artykuł hasłowy: potępić

Jednostki:
(1) 1. uznać winnym, skazać sądownie, ukarać, condemnare (dicitur de iudicum sententia), punire':
(2) ~ potępiony 'godny potępienia, zasługujący na ukaranie, condemnandus, poena dignus':
(3) ~ 'skazać na wieczne męki w piekle, aeternis supliciis, quae impiis apud inferos perferenda sunt, aliquem damnare':
(4) 2. 'zlekceważyć, wzgardzić, zaniedbać kogoś, aliquem contemnere, despicere, negligere':
(5) 3. 'usunąć, amovere, tollere' (?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	uznać winnym, skazać sądownie, ukarać, condemnare (dicitur de iudicum sententia), punire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.1.5.2. KARA
Przykład w transliteracji	Czy wszythczy tako czynyączi tą viną mayą bycz potąpyeny
Przykład w transkrypcji	Ci wszytcy tako czyniący tą winą mają być potępieni
Lokalizacja	Dział 19.