artykuł hasłowy: potępić

Jednostki:
(1) 1. uznać winnym, skazać sądownie, ukarać, condemnare (dicitur de iudicum sententia), punire':
(2) ~ potępiony 'godny potępienia, zasługujący na ukaranie, condemnandus, poena dignus':
(3) ~ 'skazać na wieczne męki w piekle, aeternis supliciis, quae impiis apud inferos perferenda sunt, aliquem damnare':
(4) 2. 'zlekceważyć, wzgardzić, zaniedbać kogoś, aliquem contemnere, despicere, negligere':
(5) 3. 'usunąć, amovere, tollere' (?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	'zlekceważyć, wzgardzić, zaniedbać kogoś, aliquem contemnere, despicere, negligere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.13. POGARDA 2.2.2.3. WYRAŻANIE EMOCJI 2.4.3.8. HAŃBA
Przykład w transliteracji	Wzgardzil ies y potøpil ies (distulisti, Puł: oddalylesz) pomazancza twego
Przykład w transkrypcji	Wzgardził jeś, i potępił jeś (distulisti, Puł: oddaliłeś) pomazańca twego
Lokalizacja	Fl 88, 37.