artykuł hasłowy: potępić

Jednostki:
(1) 1. uznać winnym, skazać sądownie, ukarać, condemnare (dicitur de iudicum sententia), punire':
(2) ~ potępiony 'godny potępienia, zasługujący na ukaranie, condemnandus, poena dignus':
(3) ~ 'skazać na wieczne męki w piekle, aeternis supliciis, quae impiis apud inferos perferenda sunt, aliquem damnare':
(4) 2. 'zlekceważyć, wzgardzić, zaniedbać kogoś, aliquem contemnere, despicere, negligere':
(5) 3. 'usunąć, amovere, tollere' (?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) ~
Definicja	'skazać na wieczne męki w piekle, aeternis supliciis, quae impiis apud inferos perferenda sunt, aliquem damnare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1.2. ŻYCIE WIECZNE
Przykład w transliteracji	Bądze potąpyon reus erit gehenne (Mat 5, 22) XV in.
Przykład w transkrypcji	Będzie potępion reus erit gehenne (Mat 5, 22) XV in.
Lokalizacja	R XXIV 74.