artykuł hasłowy: przyganić

Jednostki:
(1) 1.a. 'postawić zarzut, zakwestionować coś (zwłaszcza czyjeś uprawnienie), aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuis auctoritatem, potestatem)': a. ogólnie:
(2) ~b. 'uczynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, zakwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~
(4) ~c. 'zakwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(5) ~d. 'uczynić zarzut czyjemuś szlachectwu, zakwestionować czyjeś szlachectwo, aliquem, nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(6) 2. 'ubliżyć, contumeliam dicere':
(7) 3. corruptum pro przysiąc:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~c.
Definicja	'zakwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.4.3. PISMO
Przykład w transliteracji	Czszo Olbracht prziganyl lystowy, czszo gi na szø dal Michalowi, ten list sprawyedliwye vyszedl 1415
Przykład w transkrypcji	Cso Olbracht przyganił listowi, cso ji na się dał Michałowi, ten list sprawiedliwie wyszedł 1415
Lokalizacja	Pyzdr nr 394.