artykuł hasłowy: przyganić

Jednostki:
(1) 1.a. 'postawić zarzut, zakwestionować coś (zwłaszcza czyjeś uprawnienie), aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuis auctoritatem, potestatem)': a. ogólnie:
(2) ~b. 'uczynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, zakwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~
(4) ~c. 'zakwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(5) ~d. 'uczynić zarzut czyjemuś szlachectwu, zakwestionować czyjeś szlachectwo, aliquem, nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(6) 2. 'ubliżyć, contumeliam dicere':
(7) 3. corruptum pro przysiąc:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~d.
Definicja	'uczynić zarzut czyjemuś szlachectwu, zakwestionować czyjeś szlachectwo, aliquem, nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.2.1. TOŻSAMOŚĆ. DOBRE URODZENIE. ZŁE URODZENIE 2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Tego ne tø (pro cø) zalugø, yszes mi prziganil 1425
Przykład w transkrypcji	Tego na cię żałuję, iżeś mi przyganił 1425
Lokalizacja	RTH III nr 76.