artykuł hasłowy:  puścić (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (15) 6. |
| Definicja | puścić, puścić się 'podać komuś do rozstrzygnięcia, osądzenia, zdać się na czyjeś świadectwo, aliquid alicui diiudicandum permittere, ad testimonium alicuius confugere': do kogoś, czegoś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ta, czo zastawyla odzenye, ... pvsczyla szye do woythą (OrtMac 137: pusczyla szye o to do woyta) |
| Przykład w transkrypcji | Ta, co zastawiła odzienie, ... puściła sie do wojta (OrtMac 137: puściła sie o to do wojta) |
| Lokalizacja | OrtOssol 100, 4. |