artykuł hasłowy:  puścić (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (25) ~ |
| Jednostka nieciągła | puścić się czegoś |
| Definicja | 'zrezygnować z czegoś, wycofać roszczenie, aliquid omittere, aliqua re supersedere, desinere rem aliquam sibi vindicare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tedy ona ma naprzod wszancz tha osmdzyeszanth grzywyen, gdy szyą gych ona nye pusczylą albo nye odrzekla przed prawem (cum ipsa eas non dimiserit) |
| Przykład w transkrypcji | Tedy ona ma naprzod wziąć tę ośmdziesiąt grzywien, gdy się jich ona nie puściła albo nie odrzekła przed prawem (cum ipsa eas non dimiserit) |
| Lokalizacja | OrtOssol 95, 4, sim. OrtMac 131. |