artykuł hasłowy:  puścić (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (34) ~ |
| Jednostka nieciągła | puścić precz |
| Definicja | 'odrzucić od siebie, wyrzucić, reicere, repellere, eicere' (?): |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tego na czø zaluyø, eszesz my drzewa mego gwaltem wzøl pol zachczika..., a gdim czø vgonil i wszczøgnøl... per preconem ad iudicium, ale thy... puszczil yesz misisti robora ultra vel vlg. precz 1425 |
| Przykład w transkrypcji | Tego na cię żałuję, eżeś mi drzewa mego gwałtem wziął poł zachcyka..., a gdym cię ugonił i wściągnął... per preconem ad iudicium, ale ty... puścił jeś misisti robora ultra vel vlg. precz 1425 |
| Lokalizacja | KsMaz II nr 1335, sim. ib. |