artykuł hasłowy:  uchwacić, ufacić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (3) 1.~ | 
| Jednostka nieciągła | w uczynku (swoim) być uchwaconym | 
| Definicja | 'uwikłać się we własne złe czyny, ponieść skutki złych czynów, malis facinoribus a se commissis irretiri, poenam malorum facinorum dare': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vznan będzye pan sądy czynyączy, w uczynku yego vchwaczon iest grzesznyk (in operibus manuum suarum comprehensus est peccator, Fl: polapon iest) | 
| Przykład w transkrypcji | Uznan będzie Pan sądy czyniący, w uczynku jego uchwacon jest grzesznik (in operibus manuum suarum comprehensus est peccator, Fl: połapion jest) | 
| Lokalizacja | Puł 9, 17. |