artykuł hasłowy:  uchwacić, ufacić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (10) 4. | 
| Jednostka nieciągła | uchwacić w mowie, w słowie, w słowie uchwacić | 
| Definicja | 'przyłapać na mówieniu czegoś nagannego, karygodnego, stwierdzić, że ktoś użył karygodnych słów, in malis verbis, poena dignis aliquem prehendere, statuere aliquem verba poena digna dixisse': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vyschedwschy nyevyerny lyczemyernyczy vczynyly rądą przeczyw mylemv Iesuszovy, yakoby y (leg. ji 'go') vchvaczyly [vchvaczyly] v movye (ut caperent eum in sermone Mat 22, 15) a yakoby y (leg. ji) zgubyly | 
| Przykład w transkrypcji | Wyszedwszy niewierni licemiernicy uczynili radę przeciw miłemu Jesusowi, jakoby ji ('go') uchwacili [uchwacili] w mowie (ut caperent eum in sermone Mat 22, 15) a jako by ji zgubili | 
| Lokalizacja | Rozm 327. |