artykuł hasłowy: uchwacić, ufacić

Jednostki:
(1) 1. 'wziąć gwałtownie w ręce, chwycić, złapać, manibus prehendere, capere':
(2) 1.~
(3) 1.~ 'uwikłać się we własne złe czyny, ponieść skutki złych czynów, malis facinoribus a se commissis irretiri, poenam malorum facinorum dare':
(4) 2. 'ująć, pojmać, capere, comprehendere':
(5) 2.~ 'ująć na gorącym uczynku, in crimine recenti deprehendere':
(6) 2.~
(7) 2.~
(8) 3. 'pozyskać sobie, zjednać, uczynić swoim zwolennikiem, conciliare sibi, amicum reddere':
(9) 3.~ 'pociągnąć ku czemuś, ad aliquid trahere':
(10) 4. 'przyłapać na mówieniu czegoś nagannego, karygodnego, stwierdzić, że ktoś użył karygodnych słów, in malis verbis, poena dignis aliquem prehendere, statuere aliquem verba poena digna dixisse':
(11) 5. 'siłą posiąść, odebrać, vi capere, expugnare, recipere':
(12) 6. 'pojąć umysłem, zrozumieć, mente comprehendere, intelligere':
(13) 6.~ 'w uniesieniu, w zachwyceniu i radości, in mentis excessu, cum gaudio':
(14) 7. 'odziedziczyć, otrzymać w spadku, hereditate accipere':
(15) 8. 'obłąkanie miłosne, furor amoris':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(12) 6.
Definicja	'pojąć umysłem, zrozumieć, mente comprehendere, intelligere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.6. MYŚLENIE
Przykład w transliteracji	Rzecl iesm: Iusze vchwaczil iesm to (nunc coepi, Puł: vrozumyal yesm)
Przykład w transkrypcji	Rzekł jeśm: Juże uchwacił jeśm to (nunc coepi, Puł: urozumiał jeśm)
Lokalizacja	Fl 76, 10.