artykuł hasłowy:  2. upaść
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'przewrócić się, utraciwszy równowagę, runąć na ziemię, aequabilitatem non servando cadere ad terram': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdi vpadne (cum ceciderit, Puł: szye potknye), ne zarazy se, bo gospodzin podclada swoiø røkø |
| Przykład w transkrypcji | Gdy upadnie (cum ceciderit, Puł: sie potknie), nie zarazi sie, bo Gospodzin podkłada swoję rękę |
| Lokalizacja | Fl 36, 25. |