artykuł hasłowy:  2. upaść

Jednostki:
(1) 1. 'przewrócić się, utraciwszy równowagę, runąć na ziemię, aequabilitatem non servando cadere ad terram':
(2) 2. 'opuścić się bezwładnie z góry na dół, spaść, zostać strąconym, decidere, praecipitari':
(3) ~
(4) 3. 'rozpaść się, zwalić się, dilabi, ruere, cadere':
(5) 4. 'oddzielić się, odpaść, decidere, seiungi':
(6) 5. 'stracić mienie, ponieść ruinę majątkową, bona amittere, inopem fieri':
(7) ~ 'stracić siły, osłabnąć, vires amittere, infirmum fieri':
(8) 6. 'popełnić czyn niemoralny, występny, zgrzeszyć, malum facinus admittere, peccare':
(9) ~
(10) ~
(11) ~ 'grzesznik, peccator':
(12) 7. 'popełnić błąd, pomylić się, errare, falli':
(13) ~ może 'popełnić błąd w mowie, in sermone labi, errare':
(14) 8. 'dostać się komuś w udziale, alicui obvenire, assignari':
(15) 9. 'zostać zabitym, polec, interfici, cadere':
(16) 10. 'zmniejszyć się, stracić na sile, minorem fieri, aliquid virium amittere': [o odczuwaniu radości]
(17) 11. 'zostać skazanym na zapłacenie kary, podlec karze pieniężnej, uiścić karę pieniężną, pecunia multari, multam solvere':
(18) 12.a. 12. 'spotkać się z niepowodzeniem w sądzie, in iudicio cadere': a. (o człowieku, de homine) 'przegrać sprawę, causam in iudicio perdere':
(19) ~ 'nie zdołać przeprowadzić dowodu uniewinniającego przez świadka, dictis testis culpam a res amovere non posse':
(20) ~b. (o dowodzie, o sprawie, de probatione, de causa) 'być odrzuconym przez sąd, przegranym, ab iudicibus reici, vinci':
(21) ~ 'dokument, który stracił moc prawną, litterae, quae irritae factae sunt':
(22) 13. 'przepaść, zmarnować się, perdi':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(13) ~
Jednostka
nieciągła		upaść w rzeczy
Definicjamoże 'popełnić błąd w mowie, in sermone labi, errare':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Vpadl v rzyeczy 1488–9
Przykład
w transkrypcji		Upadł w rz[y]eczy 1488–9
LokalizacjaPF V 39.