artykuł hasłowy:  więc
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła synsemantyczna | 
| Numer | (5) II.1.a. | 
| Jednostka nieciągła | a więc | 
| Funkcja | II. spójnik lub partykuła: 1. w zdaniach współrzędnie złożonych łączy zdania współrzędne lub wzmacnia inne wskaźniki połączenia, wskazując stosunek: a. łączny 'i, i wtedy, i tak, et, et tunc, reapse': a więc: | 
| Przykład w transliteracji | Bo syn czlovyeczy ma przydz s chvalą oycza svego..., a vyecz zaplaczy (et tunc reddet) kazdemv podlug yego vczynkow | 
| Przykład w transkrypcji | Bo syn człowieczy ma przyć z chwałą ojca swego..., a więc zapłaci (et tunc reddet) każdemu podług jego uczynkow | 
| Lokalizacja | Rozm 365. |