artykuł hasłowy:  więc
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła synsemantyczna |
| Numer | (5) II.1.a. |
| Jednostka nieciągła | a więc |
| Funkcja | II. spójnik lub partykuła: 1. w zdaniach współrzędnie złożonych łączy zdania współrzędne lub wzmacnia inne wskaźniki połączenia, wskazując stosunek: a. łączny 'i, i wtedy, i tak, et, et tunc, reapse': a więc: |
| Przykład w transliteracji | Bo syn czlovyeczy ma przydz s chvalą oycza svego..., a vyecz zaplaczy (et tunc reddet) kazdemv podlug yego vczynkow |
| Przykład w transkrypcji | Bo syn człowieczy ma przyć z chwałą ojca swego..., a więc zapłaci (et tunc reddet) każdemu podług jego uczynkow |
| Lokalizacja | Rozm 365. |