artykuł hasłowy: (dostarczyć) dosta(cz)czyć, dostatczyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Definicja | 'wystarczyć, sufficere, satis esse': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ne dostatcy gim aby non sufficiunt eis ut (ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat Jo 6, 7) XV in. |
| Przykład w transkrypcji | Nie dostatczy jim aby non sufficiunt eis ut (ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat Jo 6, 7) XV in. |
| Lokalizacja | R XXIV 72. |