artykuł hasłowy: wstrącić, wstrącić się czy wstręcić, wstręcić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zakwestionować, wyrazić sprzeciw, contradicere, aliquid irritum esse dicere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdyby nasz sądza... o ktorą rzecz osądzyl, ... przyiąwszy potem rzecz chczal osadzoną wztrączycz, tego nykt nye mosze vczinicz, to wyiawszy, aczby kto <o> wztecz do sądzey syą pvsczyl |
| Przykład w transkrypcji | Gdyby nasz sędzia... o ktorą rzecz osądził, ... przyjąwszy potem rzecz, chciał osądzoną wstręcić, tego nikt nie może uczynić, to wyjąwszy, aczby kto o wstecz do sędziej się puścił |
| Lokalizacja | Dział 51. |