artykuł hasłowy: wstrącić, wstrącić się czy wstręcić, wstręcić się

Jednostki:
(1) 1. 'zakwestionować, wyrazić sprzeciw, contradicere, aliquid irritum esse dicere':
(2) ~ 'zakwestionować czynności opolników, hominum, qui opolnicy dicuntur, actiones iuridicas in dubium vocare':
(3) 2. 'odliczyć od należnej sumy jakąś część, potrącić, detrahere, subducere aliquid de summa debita':
(4) 3. 'odepchnąć, usunąć, amovere, removere':
(5) ~ wstrącić się 'oddalić się, discedere, abire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	wstrącić się 'oddalić się, discedere, abire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.2. PRZESTRZEŃ 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Resilire wstraczycz szyą vel othskoczycz ca 1500
Przykład w transkrypcji	Resilire wstrącić się vel otskoczyć ca 1500
Lokalizacja	Erz 124.