artykuł hasłowy: wstrącić, wstrącić się czy wstręcić, wstręcić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'odliczyć od należnej sumy jakąś część, potrącić, detrahere, subducere aliquid de summa debita': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jaco czszo *slupowala Margorzatha s Ianem o dzedzinø, to mu wstrancila (wydawca czyta błędnie wscrauala) na tø cupø, czso mu obeczala 1407 |
| Przykład w transkrypcji | Jako cso ślubowała Margorzata s Janem o dziedzinę, to mu wstrąciła na tę kupią, cso mu obiecała 1407 |
| Lokalizacja | Kal nr 271. |
| Uwagi | wskrawała (?) |