artykuł hasłowy: wyrzucać, może też wyrucać

Jednostki:
(1) 1. (o ludziach i złych duchach, de hominibus et daemonibus) 'zmuszać do odejścia, wypędzać, wyganiać, expellere, eicere, fugare':
(2) ~
(3) 2. (o rzeczach, de rebus) 'pozbywać się czegoś, odtrącać, odrzucać, eicere, amovere':
(4) 3. 'niszczyć coś, tępić, wykorzeniać, exstirpare, abolere':
(5) ~ 'usuwać z korzeniem, niszczyć do szczętu, bez reszty, radicitus evellere, delere':
(6) 4. (o kostkach do gry, de aleis) 'wypuszczać z dłoni, szybkim ruchem dłoni nadawać pęd, rzucać, iacere, proicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	(o ludziach i złych duchach, de hominibus et daemonibus) 'zmuszać do odejścia, wypędzać, wyganiać, expellere, eicere, fugare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 2.4.3.6. KONFLIKT
Przykład w transliteracji	Jaco Machna samoczwarta prziszla i wirzuczala Machnø z yey domu y gey rzeczi 1411
Przykład w transkrypcji	Jako Machna samoczwarta przyszła i wyrzucała Machnę z jej domu i jej rzeczy 1411
Lokalizacja	Kościan nr 447.