artykuł hasłowy: zamącać, zamęcać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 1.~ |
| Definicja | ['dręczyć się duchowo', por. Maria Karpluk, Słownik staropolskiej terminologii chrześcijańskiej, Kraków 2001, s. 323.] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Non turbetur, *zamoczay ssze (Rozm 565: nye smącz szye), cor vestrum neque formidet (Jo 14, 27) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Non turbetur, zamęcaj sie (Rozm 565: nie smęć sie), cor vestrum neque formidet (Jo 14, 27) XV med. |
| Lokalizacja | GlWroc 31v, sim. 1456 ZabUPozn 104. |
| Uwagi |