artykuł hasłowy: zamącać, zamęcać

Jednostki:
(1) 1. 'niepokoić, martwić, zasmucać, też dręczyć, prześladować, conturbare, contristare, etiam vexare, affligere':
(2) 1.~ ['dręczyć się duchowo', por. Maria Karpluk, Słownik staropolskiej terminologii chrześcijańskiej, Kraków 2001, s. 323.]
(3) 2. 'wytrącać ze stanu równowagi, spokoju, wzburzać, conturbare, perturbare, sollicitare': [zamącać głębokość morza]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'niepokoić, martwić, zasmucać, też dręczyć, prześladować, conturbare, contristare, etiam vexare, affligere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.16. CIERPIENIE. SMUTEK. ROZCZAROWANIE. ROZPACZ. ŻAL. SKRUCHA 2.2.2.1.18. NIEPOKÓJ. STRACH. LĘK. PRZERAŻENIE 2.2.2.2. WYWOŁYWANIE EMOCJI
Przykład w transliteracji	Ne daway me w dusze zamøczaiøcze me (in animas tribulantium me)
Przykład w transkrypcji	Nie dawaj mie w dusze zamącające mie (in animas tribulantium me)
Lokalizacja	Fl 26,18, sim. Puł.