artykuł hasłowy: zamącać, zamęcać

Jednostki:
(1) 1. 'niepokoić, martwić, zasmucać, też dręczyć, prześladować, conturbare, contristare, etiam vexare, affligere':
(2) 1.~ ['dręczyć się duchowo', por. Maria Karpluk, Słownik staropolskiej terminologii chrześcijańskiej, Kraków 2001, s. 323.]
(3) 2. 'wytrącać ze stanu równowagi, spokoju, wzburzać, conturbare, perturbare, sollicitare': [zamącać głębokość morza]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'wytrącać ze stanu równowagi, spokoju, wzburzać, conturbare, perturbare, sollicitare': [zamącać głębokość morza]
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	1.1.2. ZJAWISKO ATMOSFERYCZNE. POGODA 1.2.4. WODY LĄDOWE. MORZE 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Yenze zamøczasz (Fl: smøczasz) glębokoszcz morza (qui conturbas profundum maris)
Przykład w transkrypcji	Jenże zamącasz (Fl: smącasz) głębokość morza (qui conturbas profundum maris)
Lokalizacja	Puł 64, 7.