artykuł hasłowy: zaprzysiąc, zaprzysiąc się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Jednostka nieciągła | prawo zaprzysiężone |
| Definicja | w dosłownym tłumaczeniu łac. ius iurandum: prawo zaprzysiężone 'przysięga, ius iurandum, iuramentum': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vy stogicze wszistczi... y wszistek lvd..., aby wszedl w slvb pana boga y w prawye zaprziszøzonim (ut transeas... in iure iurando), ges to dzysz pan bog twoy vderzi s tobø |
| Przykład w transkrypcji | Wy stojicie wszystcy... i wszystek lud..., aby wszedł w ślub Pana Boga i w prawie zaprzysiężonym (ut transeas... in iure iurando), jeż to dziś Pan Bog twoj uderzy z tobą |
| Lokalizacja | BZ Deut 29, 12. |