artykuł hasłowy: żec, żec się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'palić zwierzę ofiarne, jego część lub kadzidło na ofiarę Bogu, victimam vel eius partem vel tus deo immolandam comburere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bo esz do tego dnya sinowye israhelsci zgly gemv obyati (adolebant ei incensum) |
| Przykład w transkrypcji | Bo eż do tego dnia synowie israhelszczy żgli jemu obiaty (adolebant ei incensum) |
| Lokalizacja | BZ IV Reg 18, 4, sim. ib 17, 11. |