artykuł hasłowy:  żec, żec się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (11) 6. |
| Definicja | żec się 'przebywać w nadmiernym gorącu, w upale, w spiekocie, nimium aestum ferre': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Hii novissimi una hora fecerunt, et pares nobis illos fecisti, qui portavimus pondus diei et estus gyzeszmi sø sgly czaly dzen na slonczu gorøczosczy (Mat 20, 12, Rozm 393–4: ktorzysesmy nozyly brzemyą dnya y gorączoscz, PF IV 569: czyrpely czanskoscz wsego dnya y gorączosczy) XV p. pr. |
| Przykład w transkrypcji | Hii novissimi una hora fecerunt, et pares nobis illos fecisti, qui portavimus pondus diei et estus jiżesmy się żgli cały dzień na słońcu gorącości (Mat 20, 12, Rozm 393–4: ktorzyżesmy nosili brzemię dnia i gorącość, PF IV 569: cirpieli ciężkość wszego dnia i gorącości) XV p. pr. |
| Lokalizacja | GlJag 92. |