artykuł hasłowy: godzić (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 1. godzić się a. 'być stosownym, przydatnym, nadawać się na coś, do czegoś, utilem esse, aptum vel idoneum esse, valere ad aliquid':
(2) ~ czemuś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ przeciw czemuś:
(5) ~ na coś:
(6) ~ z bezokolicznikiem:
(7) ~ bez kontekstu:
(8) b. 'mieć wartość, valere, prodesse':
(9) ~ 'być mocnym, zdrowym, valere, validum, sanum, firmum esse':
(10) c. 'mieć moc prawną, valere, legis vim habere':
(11) d. 'przystawać na coś, zgadzać się, obtemperare, obsequi':
(12) 2. godzić 'nastawać na kogoś, zasadzać się na kogoś, insidiari, dolo agere':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. godzić się a. 'być stosownym, przydatnym, nadawać się na coś, do czegoś, utilem esse, aptum vel idoneum esse, valere ad aliquid':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.8.1. CECHY RZECZY. NADMIAR RZECZY. BRAK RZECZY. UŻYTECZNOŚĆ RZECZY etc.
Przykład w transliteracji	To dwoie chisz obalilo szø i sgnilo, y ne godzilo szø nikomu 1397
Przykład w transkrypcji	To dwoje chyż obaliło się i zgniło, i nie godziło się nikomu 1397
Lokalizacja	Leksz I nr 2524.