artykuł hasłowy: godzić (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 1. godzić się a. 'być stosownym, przydatnym, nadawać się na coś, do czegoś, utilem esse, aptum vel idoneum esse, valere ad aliquid':
(2) ~ czemuś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ przeciw czemuś:
(5) ~ na coś:
(6) ~ z bezokolicznikiem:
(7) ~ bez kontekstu:
(8) b. 'mieć wartość, valere, prodesse':
(9) ~ 'być mocnym, zdrowym, valere, validum, sanum, firmum esse':
(10) c. 'mieć moc prawną, valere, legis vim habere':
(11) d. 'przystawać na coś, zgadzać się, obtemperare, obsequi':
(12) 2. godzić 'nastawać na kogoś, zasadzać się na kogoś, insidiari, dolo agere':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) ~
Definicja	z bezokolicznikiem:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.8.1. CECHY RZECZY. NADMIAR RZECZY. BRAK RZECZY. UŻYTECZNOŚĆ RZECZY etc.
Przykład w transliteracji	Bil czasz, gdis zrzale iagodi godzili syø zobacz (quando iam praecoquae uvae vesci possunt)
Przykład w transkrypcji	Był czas, gdyż <już> źrzałe jagody godziły się zobać (quando iam praecoquae uvae vesci possunt)
Lokalizacja	BZ Num 13, 21.