artykuł hasłowy: godzić (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 1. godzić się a. 'być stosownym, przydatnym, nadawać się na coś, do czegoś, utilem esse, aptum vel idoneum esse, valere ad aliquid':
(2) ~ czemuś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ przeciw czemuś:
(5) ~ na coś:
(6) ~ z bezokolicznikiem:
(7) ~ bez kontekstu:
(8) b. 'mieć wartość, valere, prodesse':
(9) ~ 'być mocnym, zdrowym, valere, validum, sanum, firmum esse':
(10) c. 'mieć moc prawną, valere, legis vim habere':
(11) d. 'przystawać na coś, zgadzać się, obtemperare, obsequi':
(12) 2. godzić 'nastawać na kogoś, zasadzać się na kogoś, insidiari, dolo agere':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(10) c.
Definicja	'mieć moc prawną, valere, legis vim habere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Przysząsznykow szwyadeczthwo pod myeszczka pyeczaczą o myesczka rzecz nye moze ostacz any szye godzy
Przykład w transkrypcji	Przysiężnikow świadectwo pod miescką pieczęcią o miescką rzecz nie może ostać ani sie godzi
Lokalizacja	OrtBrRp 38, 1, sim. OrtMac 41.