artykuł hasłowy:  (hańba) gańba
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (7) 5. |
| Definicja | 'to, co budzi odrazę, zły uczynek, rzecz odrażająca, probrum, facinus turpe, id, ąuod taedio est, quod dedecori datur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ktos bi kole poyøl szostrø sw[y]ø... a opatrzilbi gaynbø gey, a ona opatrzilabi ganbø bratowø (et viderit turpitudinem eius, illaque conspexerit fratris ignominiam), nyeslvsn[y]ø iesta rzecz vcinila, zabita bødzeta oba |
| Przykład w transkrypcji | Ktoż-by-kole pojął siostrę swą... a opatrzyłby gańbę jej, a ona opatrzyłaby gańbę bratowę (et viderit turpitudinem eius, illaque conspexerit fratris ignominiam), niesłuszną jesta rzecz uczyniła zabita będzieta oba |
| Lokalizacja | BZ Lev 20, 17. |