artykuł hasłowy:  koniec, końc
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (13) 3. |
| Definicja | 'czas, gdy się coś kończy, ostatnia faza, ostatnia chwila, kres czasowy, tempus extremum, finis': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Muszycz szye to stacz, alye nye nathychmyast konyecz albo skonanye (sed nondum est finis Mat 24, 6) |
| Przykład w transkrypcji | Musić sie to stać, ale nie natychmiast koniec albo skonanie (sed nondum est finis Mat 24, 6) |
| Lokalizacja | Rozm 480. |