artykuł hasłowy:  koniec, końc
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | niepełna A |
| Numer | (22) ~ |
| Jednostka nieciągła | ku końcu: |
| Funkcja | |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdy wyleganyecz poymye wyleganycza, a czy to mayą dzyeczy, a thy dzyeczy mayą gyne dzyeczy, moga thy dzyeczy odzyerszecz swoyą oczczyszną prawe<m>, czyly nye, albo kako dlugo tho szyą zawlecz ma kv konczv? |
| Przykład w transkrypcji | Gdy wyleganiec pojmie wyleganicę, a ci to mają dzieci, a ty dzieci mają jine dzieci, mogą ty dzieci odzierżeć swoję oćczyznę prawe<m>, czyli nie, albo kako długo to się zawlec ma ku końcu? |
| Lokalizacja | OrtVrtel 119. |