artykuł hasłowy: łajać

Jednostki:
(1) 1. 'wymyślać, krzyczeć, ubliżać, lżyć słowami, urągać, złorzeczyć, przeklinać, increpare, maledicere, verbis laedere aliquem, contumeliam inferre alicui':
(2) ~ komuś:
(3) ~ kogoś:
(4) 2. 'ostro strofować, gromić, karcić, przyganiać, vituperare, verbis castigare':
(5) 3. (o wyrokach sądowych, o przepisach) 'zaskarżyć, podać w wątpliwość, zakwestionować wyrok jako niewłaściwy, niezgodny z prawem, zarzucić niewłaściwość, błędność, sprzeczność z prawem, (sententias iudicum vel leges) ratas esse negare':
(6) ~
(7) ~
(8) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(8) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Nye mogą go wyączey layacz (OrtMac 108: nye mogą nykogo o to layacz), szlowye czynycz krzywoprzysząsczą any tho, kto straczyl szwą czescz albo prawo
Przykład w transkrypcji	Nie mogą go wiecej łajać (OrtMac 108: nie mogą nikogo o to łajać), słowie czynić krzywoprzysiężcą ani o to kto stracił swą cześć albo prawo
Lokalizacja	OrtBr VI 376.