artykuł hasłowy: łajać

Jednostki:
(1) 1. 'wymyślać, krzyczeć, ubliżać, lżyć słowami, urągać, złorzeczyć, przeklinać, increpare, maledicere, verbis laedere aliquem, contumeliam inferre alicui':
(2) ~ komuś:
(3) ~ kogoś:
(4) 2. 'ostro strofować, gromić, karcić, przyganiać, vituperare, verbis castigare':
(5) 3. (o wyrokach sądowych, o przepisach) 'zaskarżyć, podać w wątpliwość, zakwestionować wyrok jako niewłaściwy, niezgodny z prawem, zarzucić niewłaściwość, błędność, sprzeczność z prawem, (sententias iudicum vel leges) ratas esse negare':
(6) ~
(7) ~
(8) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 3.
Definicja	(o wyrokach sądowych, o przepisach) 'zaskarżyć, podać w wątpliwość, zakwestionować wyrok jako niewłaściwy, niezgodny z prawem, zarzucić niewłaściwość, błędność, sprzeczność z prawem, (sententias iudicum vel leges) ratas esse negare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Ten czlowyek, czo layal (OrtMac 108: ktory laye) ten ortel, ma pokupycz... kaszdemv przyszasznykowy trzydzesczy szelagow
Przykład w transkrypcji	Ten człowiek, co łajał (OrtMac 108: ktory łaje) ten ortel, ma pokupić... każdemu przysiężnikowi trzydzieści szelągow
Lokalizacja	OrtBr VI 376.