artykuł hasłowy: łajać

Jednostki:
(1) 1. 'wymyślać, krzyczeć, ubliżać, lżyć słowami, urągać, złorzeczyć, przeklinać, increpare, maledicere, verbis laedere aliquem, contumeliam inferre alicui':
(2) ~ komuś:
(3) ~ kogoś:
(4) 2. 'ostro strofować, gromić, karcić, przyganiać, vituperare, verbis castigare':
(5) 3. (o wyrokach sądowych, o przepisach) 'zaskarżyć, podać w wątpliwość, zakwestionować wyrok jako niewłaściwy, niezgodny z prawem, zarzucić niewłaściwość, błędność, sprzeczność z prawem, (sententias iudicum vel leges) ratas esse negare':
(6) ~
(7) ~
(8) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'wymyślać, krzyczeć, ubliżać, lżyć słowami, urągać, złorzeczyć, przeklinać, increpare, maledicere, verbis laedere aliquem, contumeliam inferre alicui':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	I dokød, bosze, laiacz bødze (Puł: będze layacz) neprzyaczel (usquequo, deus, improperabit inimicus)?
Przykład w transkrypcji	I dokąd, Boże, łajać będzie (Puł: będzie łajać) nieprzyjaciel (usquequo, Deus, improperabit inimicus)?
Lokalizacja	Fl 73, 11.