artykuł hasłowy: miedza

Jednostki:
(1) a. 'granica, najczęściej pas niezaoranej ziemi rozdzielający dwa obszary, czasem pokryty zaroślami, wyposażony w znaki graniczne, niekiedy mający postać bruzdy, skiby, wału, nawet muru, limes, finis, terminus, agri inarati pars certae cuiusdam latitudinis, campos, bona sim. dirimens, saepius semitae instar, etiam dumetis obsita, terminis instructa, item sulcus, lira, vallum, murus': a. 'granica roli, posiadłości, majątku, agrorum, bonorum sim. limes, terminus':
(2) ~b. 'granica wsi, vicorum limes, finis':
(3) ~c. 'granica miasta, kraju, państwa, urbium, terrarum, civitatum finis':
(4) ~d. 'kres, kraniec, finis extremus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~b.
Definicja	'granica wsi, vicorum limes, finis':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.1. TERYTORIUM. LUDNOŚĆ 3.2. PRZESTRZEŃ 3.4.3. CZĘŚĆ. CAŁOŚĆ
Przykład w transliteracji	Usque ad limites al. medze, que mediant inter Mlodouicze et Klocouicze 1462
Przykład w transkrypcji	Usque ad limites al. miedze, que mediant inter Młodowice et Kłokowice 1462
Lokalizacja	AGZ XIII 378.