artykuł hasłowy: 2. ostać (się)

Jednostki:
(1) 1. 'utrzymać się, oprzeć się, przeciwstawić się, nie ulec, ocaleć, stare, resistere, non superari, non vinci':
(2) ~ 'przemóc, zwyciężyć kogoś, aliquem superare, vincere':
(3) 2. 'dowieść swojej słuszności przed sądem, utrzymać się przy swym roszczeniu a. odeprzeć roszczenia przeciwnika procesowego, ius suum in iudicio postulare, causam obtinere, petitionem adversarii in iudicio refutare':
(4) 3. (o ortylach) 'utrzymać (się) w mocy, utrzymać moc prawną, vim legis retinere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'utrzymać się, oprzeć się, przeciwstawić się, nie ulec, ocaleć, stare, resistere, non superari, non vinci':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.5.1. SUKCES. POWODZENIE. OCALENIE
Przykład w transliteracji	Nye bødze mocz ostacz Israhel przed swimi nyeprziyaczelmi (nec poterit Israel stare ante hostes suos)
Przykład w transkrypcji	Nie będzie moc ostać Israhel przed swymi nieprzyjacielmi (nec poterit Israel stare ante hostes suos)
Lokalizacja	BZ Jos 7, 12.