artykuł hasłowy: 2. ostać (się)

Jednostki:
(1) 1. 'utrzymać się, oprzeć się, przeciwstawić się, nie ulec, ocaleć, stare, resistere, non superari, non vinci':
(2) ~ 'przemóc, zwyciężyć kogoś, aliquem superare, vincere':
(3) 2. 'dowieść swojej słuszności przed sądem, utrzymać się przy swym roszczeniu a. odeprzeć roszczenia przeciwnika procesowego, ius suum in iudicio postulare, causam obtinere, petitionem adversarii in iudicio refutare':
(4) 3. (o ortylach) 'utrzymać (się) w mocy, utrzymać moc prawną, vim legis retinere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'dowieść swojej słuszności przed sądem, utrzymać się przy swym roszczeniu a. odeprzeć roszczenia przeciwnika procesowego, ius suum in iudicio postulare, causam obtinere, petitionem adversarii in iudicio refutare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.5.1. SUKCES. POWODZENIE. OCALENIE
Przykład w transliteracji	O ctorø obrambø Passzek na Ondrzeia szalowa<ł>, przi tey szye yest ne ostal, a Ondrzey szø ostal 1422
Przykład w transkrypcji	O ktorą obrębę Paszek na Ondrzeja żałowa<ł>, przy tej sie jest nie ostał a Ondrzej się ostał 1422
Lokalizacja	ZapWarsz nr 29.