artykuł hasłowy: 2. ostać (się)

Jednostki:
(1) 1. 'utrzymać się, oprzeć się, przeciwstawić się, nie ulec, ocaleć, stare, resistere, non superari, non vinci':
(2) ~ 'przemóc, zwyciężyć kogoś, aliquem superare, vincere':
(3) 2. 'dowieść swojej słuszności przed sądem, utrzymać się przy swym roszczeniu a. odeprzeć roszczenia przeciwnika procesowego, ius suum in iudicio postulare, causam obtinere, petitionem adversarii in iudicio refutare':
(4) 3. (o ortylach) 'utrzymać (się) w mocy, utrzymać moc prawną, vim legis retinere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	'przemóc, zwyciężyć kogoś, aliquem superare, vincere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5.1. SUKCES. POWODZENIE. OCALENIE
Przykład w transliteracji	Czøsto wyboyowaly mø ode mlodosczy mogey, ale ne mogly mne ostaczy (etenim non potuerunt mihi, Puł: ale nye mogly s myę)
Przykład w transkrypcji	Często wybojowali mię ode młodości mojej, ale nie mogli mnie ostaci (etenim non potuerunt mihi, Puł: ale nie mogli s mię)
Lokalizacja	Fl 128, 2.