artykuł hasłowy: ostateczny

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'ostatni, końcowy, najdalszy, postremus, ultimus, extremus': a. w przestrzeni:
(2) 1.~b. 1. 'ostatni, końcowy, najdalszy, postremus, ultimus, extremus': b. w czasie:
(3) ~ '(według poglądów chrześcijańskich) sąd Boży przy końcu świata decydujący o wiecznym zbawieniu lub potępieniu ludzi, (in religione Christiana) iudicium ultimum, quo homines vel in perpetuum salvantur, vel condemnantur':
(4) 1.~c. 1. 'ostatni, końcowy, najdalszy, postremus, ultimus, extremus': c.w stopniu pokrewieństwa:
(5) 2. 'pozostały, będący resztą, pozostałą częścią czegoś, residuus, reliquus, superstes':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(3) ~
Jednostka nieciągła	ostateczny sąd
Definicja	'(według poglądów chrześcijańskich) sąd Boży przy końcu świata decydujący o wiecznym zbawieniu lub potępieniu ludzi, (in religione Christiana) iudicium ultimum, quo homines vel in perpetuum salvantur, vel condemnantur':
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Thako my bog pomagay y yego oszthatheczny sząd wyelky (OrtBrRp 33, 3: ostateczny sand), czo na myą y na wszyszthek szwath ma szyedzyecz y sządzycz
Przykład w transkrypcji	Tako mi Bog pomagaj i jego ostateczny sąd wielki (OrtBrRp 33, 3: ostateczny sąd), co na mię i na wszystek świat ma siedzieć i sędzić
Lokalizacja	OrtMac 34.