artykuł hasłowy: 1. przyganiać

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'stawiać zarzut, kwestionować coś, aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuius auctoritatem, potestatem): a. ogólnie:
(2) ~b. 'czynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, kwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~c. 'kwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(4) ~d. 'czynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, kwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(5) 2. 'bluźnić, urągać, plasphemare, contumeliam dicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. 'stawiać zarzut, kwestionować coś, aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuius auctoritatem, potestatem): a. ogólnie:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Czczyenye o yednem doctorze, *ktorzy przyganya nyevyernym Zydom o ych nyevyerne nyedovyarstwo
Przykład w transkrypcji	Czcienie o jednem doktorze, ktor[z]y przygania niewiernym Żydom o ich niewierne niedowiarstwo
Lokalizacja	Rozm 627.