artykuł hasłowy: 1. przyganiać

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'stawiać zarzut, kwestionować coś, aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuius auctoritatem, potestatem): a. ogólnie:
(2) ~b. 'czynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, kwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~c. 'kwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(4) ~d. 'czynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, kwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(5) 2. 'bluźnić, urągać, plasphemare, contumeliam dicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~d.
Definicja	'czynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, kwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.2.1. TOŻSAMOŚĆ. DOBRE URODZENIE. ZŁE URODZENIE 2.4.3.8. HAŃBA
Przykład w transliteracji	Ego in nobilitate sibi non derogavi w slachcze mu ne prziganam 1405
Przykład w transkrypcji	Ego in nobilitate sibi non derogavi w ślachcie mu nie przyganiam 1405
Lokalizacja	TPaw IV nr 2413.