artykuł hasłowy: 1. przyganiać

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'stawiać zarzut, kwestionować coś, aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuius auctoritatem, potestatem): a. ogólnie:
(2) ~b. 'czynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, kwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~c. 'kwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(4) ~d. 'czynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, kwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(5) 2. 'bluźnić, urągać, plasphemare, contumeliam dicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~b.
Definicja	'czynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, kwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Gdi ktho przyganya (si quis redarquerit) skazanyv sandzynv, sandza przes swe thowarzysze szą oczysczi
Przykład w transkrypcji	Gdy kto przygania (si quis redarquerit) skazaniu sędzinu, sędzia przez swe towarzysze się oczyści
Lokalizacja	Sul 19.