artykuł hasłowy: 1. przyganiać

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'stawiać zarzut, kwestionować coś, aliquid alicui crimini, vitio dare, negare (imprimis alicuius auctoritatem, potestatem): a. ogólnie:
(2) ~b. 'czynić zarzut sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, kwestionować słuszność wyroku sądowego, iudicis sententiam in dubium vocare, iustam esse negare':
(3) ~c. 'kwestionować dokument, litterarum publicarum auctoritatem in dubium vocare':
(4) ~d. 'czynić zarzut czyjemuś szlachectwu, czci, kwestionować czyjeś szlachectwo, cześć, aliquem nobilem esse publice negare vel infamem esse dicere':
(5) 2. 'bluźnić, urągać, plasphemare, contumeliam dicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 2.
Definicja	'bluźnić, urągać, plasphemare, contumeliam dicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.3.5.8. AGNOSTYCYZM. ATEIZM. WALKA Z RELIGIĄ 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Wroczy søszyadom naszym... w lono gich przyganę gich, yøsz sø przyganyaly (exprobraverunt, Fl: iesz laialy) tobye, boze
Przykład w transkrypcji	Wroci sąsiadom naszym... w łono jich przyganę jich, jąż są przyganiali (exprobraverunt, Fl: jeż łajali) tobie, Boże
Lokalizacja	Puł 78, 13.