artykuł hasłowy: (urągać) uręgać (się)

Jednostki:
(1) 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu:
(2) ~
(3) ~~ 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: komuś, czemuś:
(4) ~
(5) ~~ 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1)
Definicja	'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.3.8. HAŃBA 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Viwyedzi vrøgacza przecz s stanow, acz wszistczi polozø, ktorzi sø gy sliszeli vrøgayøcz, røcze swoge na gego glowø, a vkamyonvge gy wszistek lvd
Przykład w transkrypcji	Wywiedzi urągacza przecz z stanow, ać wszystcy położą, ktorzy są ji słyszeli urągając, ręce swoje na jego głowę, a ukamionuje ji wszystek lud
Lokalizacja	BZ Lev 24, 14.