artykuł hasłowy:  (urągać) uręgać (się)
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (3) ~~ | 
| Definicja | 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: komuś, czemuś: | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bødøli przebiwacz przichodnye w zemy waszey a bidlicz myedzy wami, nye vrøgaycze gemv (non exprobretis ei) | 
| Przykład w transkrypcji | Będąli przebywać przychodnie w ziemi waszej a bydlić miedzy wami, nie urągajcie jemu (non exprobretis ei) | 
| Lokalizacja | BZ Lev 19, 33. |