artykuł hasłowy: (urągać) uręgać (się)

Jednostki:
(1) 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu:
(2) ~
(3) ~~ 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: komuś, czemuś:
(4) ~
(5) ~~ 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Ysze... rzeczony Jan... gy (sc. Jakuba) sprosnymi, vrągayøczymy, omownimy..., zlosthliwimi slowmi omovil 1474
Przykład w transkrypcji	Iże... rzeczony Jan... ji (sc. Jakuba) sprosnymi, urągającymi, omownymi..., zlostliwymi słowmi omowił 1474
Lokalizacja	Zab 540.