artykuł hasłowy:  (urągać) uręgać (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) ~~ |
| Definicja | 'znieważać kogoś, ubliżać czyjejś czci, naigrawać się, ignominia, contumelia aliquem afficere, dignitatem alicuius violare, aliquem deridere': absolute i bez polskiego kontekstu: kogoś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Zaly... vsliszi pan bog twoy wszitka slowa Rapsacenowa, gegosz poslal krol asyrski..., abi vrøgal boga ziwego (ut exprobraret deum viventem) |
| Przykład w transkrypcji | Zali... usłyszy Pan Bog twoj wszytka słowa Rapsacenowa, jegoż posłał krol asyrski..., aby urągał Boga żywego (ut exprobraret Deum viventem) |
| Lokalizacja | BZ IV Reg 19, 4. |