artykuł hasłowy:  wrzucić, wdrzucić, wrucić, wr(z)ucić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (5) ~ |
| Jednostka nieciągła | wrzucić na kogoś ganiebność |
| Definicja | przenośnie 'okryć kogoś hańbą, aliquem ignominia afficere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wrzvczø na cyø ganyebnoscy twe (proiciam super te abominationes) a przekorziznamy twimy drøczicz cyø bødø |
| Przykład w transkrypcji | Wrzucę na cię ganiebności twe (proiciam super te abominationes), a przekorzyznami twymi dręczyć cię będę |
| Lokalizacja | BZ Nah 3, 6. |