artykuł hasłowy:  wrzucić, wdrzucić, wrucić, wr(z)ucić się
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (5) ~ | 
| Jednostka nieciągła | wrzucić na kogoś ganiebność | 
| Definicja | przenośnie 'okryć kogoś hańbą, aliquem ignominia afficere': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wrzvczø na cyø ganyebnoscy twe (proiciam super te abominationes) a przekorziznamy twimy drøczicz cyø bødø | 
| Przykład w transkrypcji | Wrzucę na cię ganiebności twe (proiciam super te abominationes), a przekorzyznami twymi dręczyć cię będę | 
| Lokalizacja | BZ Nah 3, 6. |