artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (37) 5. | 
| Definicja | 'uciec, zbiec, fugere, evadere': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kyedy dlusznyk wynydzye sz myasztha przed dlugy (de eo, qui de civitate profugit propter debita) | 
| Przykład w transkrypcji | Kiedy dłużnik wynidzie z miasta prze[d] długi (de eo, qui de civitate profugit propter debita) | 
| Lokalizacja | OrtMac 58. |