artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (37) 5. |
| Definicja | 'uciec, zbiec, fugere, evadere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kyedy dlusznyk wynydzye sz myasztha przed dlugy (de eo, qui de civitate profugit propter debita) |
| Przykład w transkrypcji | Kiedy dłużnik wynidzie z miasta prze[d] długi (de eo, qui de civitate profugit propter debita) |
| Lokalizacja | OrtMac 58. |