artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (60) ~ | 
| Definicja | (o słońcu itp., de sole, astris) 'pojawić się na niebie, apparere in caelo': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdisz slunce wisslo s gori (sol egressus est super terram), tedi wszedl do tego myasta Segor møz | 
| Przykład w transkrypcji | Gdyż słuńce wyszło z gory (sol egressus est super terram), tedy wszedł do tego miasta Segor mąż | 
| Lokalizacja | BZ Gen 19, 23. |