artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (60) ~ |
| Definicja | (o słońcu itp., de sole, astris) 'pojawić się na niebie, apparere in caelo': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdisz slunce wisslo s gori (sol egressus est super terram), tedi wszedl do tego myasta Segor møz |
| Przykład w transkrypcji | Gdyż słuńce wyszło z gory (sol egressus est super terram), tedy wszedł do tego miasta Segor mąż |
| Lokalizacja | BZ Gen 19, 23. |